Μια και μοναδική Στιγμή,
απ’ το πλήθος των Στιγμών,
εξεγέρθηκε,
αφόρισε το Χρόνο,
βγαίνοντας από τη σειρά της διαδοχής της,
εναντιώθηκε στο πάγωμά της σε Ανάμνηση,
αρνήθηκε να φυλακιστεί σε φωτογραφία,
να γίνει νότες,
πίνακας ζωγραφικής,
να στοιχειοθετηθεί.
Τώρα πια, παρ’ όλο που πλησιάζω πολύ κοντά της
και την παρατηρώ,
δεν μπορώ να τη περιγράψω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου