Σκοτεινή ησυχία,
μόνο ένα τικ τακ ακούγεται, έξω.
Μέσα, σε κάτι σαν πικ απ που το σκουριασμένο μοτέρ του
παλεύει συνεχώς, χωρίς να τα καταφέρνει πάντα, να πάρει εμπρός,
γρανάζια προσπαθούν να εμπλακούν με άλλα
και όταν με κόπο και θόρυβο το καταφέρουν,
αμέσως, επίσης με κόπο και θόρυβο,
ζητούν ν’ απεμπλακούν,
και ένας ατσάλινος δίσκος, με σαγρέ επιφάνεια,
μερικές φορές τα καταφέρνει να κάνει κάποιους κύκλους
και τότε μια πρόκα – κεφαλή αναπαράγει το l.p. της φωνής μου.
Για μεγάλο χρονικό διάστημα τίποτα δεν ακούγεται έξω.
Μόνο ένα τικ τακ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου