Από μια υπαίθρια γιορταστική εγκατάσταση
φθάνουν στ’ αυτιά μου χαρούμενα τραγούδια,
παραμορφωμένα όμως απ τα φθηνά ηχεία.
Διακρίνω τα χρωματιστά λαμπάκια που κοσμούν τα περίπτερα.
Ανάμεσα σε μένα και το χώρο εκείνο μεσολαβεί
ένα τεράστιο γιαπί με θηριώδεις γερανούς
να σκίζουν τον ουρανό και πίσω από τα περίπτερα
η λεωφόρος με αυτοκίνητα που τρέχουν
και ο θόρυβός τους που ανακατεύεται
με τα χαρούμενα τραγούδια.
Πίσω μου κάποιος φωνάζει κι’ άλλοι γελάνε.
Κάποιος μου λείπει και νιώθω σαν τραγούδι
που βγαίνει παραμορφωμένο από φθηνό ηχείο.
Καπνίζω και κοιτάζω,
ακούω μα δεν ακούω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου