με νιαούρισμα νεογέννητου
γατιού,
δίπλα στον κάδο των σκουπιδιών,
μοιάζουν καμιά φορά
κι άλλες φορές
με ποδοβολητό,
ζώου κυνηγημένου,
μοιάζουν,
κι άλλοτε μοιάζουν
με το απελπισμένο,
μα και συνάμα,
τρομακτικό σπάσιμο ενός τζαμιού
μες την ησυχία της νύχτας
και ενίοτε
με τίποτα,
δεν μοιάζουν
με τίποτα,
δεν ακούγεται
τίποτα.
αφουγκράζομαι
τον ήχο που παράγουν
οι χορδές μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου