σήμερα είδα τη φίλη μου τη Ντίνα
κουρεμένη αγορίστικα,
τα έκοψε
επηρεασμένη
από τη μαλακισμένη τη φοβία
της απώλειας των μαλλιών
από την πρώτη χημειοθεραπεία της,
όμως της πάνε τα κοντά μαλλιά,.
διαπίστωσα δεκατόσα χρόνια μετά,
που τη ξέρω, με τα μπουκλωτά μακριά μαλλιά.
Ήθελα να αγγίξουμε τα συγγενή κουρέματά μας,
έτσι όπως οδηγούσα κι αυτή δίπλα μου.
Ήθελα να χαϊδέψω το μπλου τζιν της
και να φιληθούμε στο κόκκινο φανάρι
ως που να μας κορνάρουν
οι πίσω μας.
Το είδα, στα μαλλιά της,
θα κερδίσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου